Rok później gorzowski klub zajął dopiero ósmą lokatę. W następnych latach gorzowianie jeździli przeciętnie poza rokiem 1987, w którym zdobyli brązowy medal drużynowych mistrzostw Polski. Lata 1990-1991 przyniosły dwa czwarte miejsca. Od lokaty na podium zarówno w 1990, jak i 1991 roku ?Stal? dzieliły tylko małe punkty. W roku 1992 ?Stalowcy? zostali wicemistrzami Polski[24]. Kolejne cztery sezony przebiegły bez większych sukcesów. 50-lecie gorzowski klub obchodził w 1997 roku i z tej okazji działacze wprowadzili zmiany mające poprawić wyniki drużyny. Została zmieniona nazwa drużyny ze ?Stali? na Pergo. Kupiono z Apatora Toruń Tomasza Bajerskiego za rekordową sumę 600 tys. zł. oraz podpisano kontrakt z indywidualnym mistrzem świata z 1994 roku Szwedem Tony Rickardssonem. Gorzowianie wiele spotkań w przekroju sezonu wygrywali minimalnie w stosunku 46:44, kończąc spotkania wygranymi w ostatnich wyścigach 5:1 dzięki niezawodnej parze którą stanowili: Piotr Świst i Tony Rickardsson. Ostatecznie gorzowski klub w sezonie 1997 wywalczył srebrny medal drużynowych mistrzostw Polski[25] przegrywając w finale rozgrywek z Jutrzenką-Polonia Bydgoszcz 104:76 (46:44[26] w Gorzowie Wlkp. i 60:30[27] w Bydgoszczy). Po tym sezonie z klubu odszedł wieloletni lider drużyny Piotr Świst. Jego odejście i kilka mniejszych czynników sprawiło, że w 1998 roku gorzowianie po ciężkiej walce obronili się przed spadkiem. Po odmłodzeniu składu w następnym sezonie gorzowski klub zajął szóstą lokatę, dającą prawo startu w sezonie 2000 w zreformowanej Ekstralidze żużlowej. W nowym sezonie ?Stalowcy? zdobyli brązowy medal drużynowych mistrzostw Polski[28], by po czwartym miejscu w roku 2001 przeżyć najgorszy sezon od 40 lat zakończony degradacją do niższej ligi[29].
W roku 2003, pomimo wielkich kłopotów finansowych, ?Stal? przetrwała stawiając na wychowanków. Gdy zespół opuścili Piotr Świst i Mariusz Staszewski w klubie postawiono na młodzież. Juniorzy wsparci doświadczonymi zawodnikami Piotrem Paluchem, Robertem Flisem i trójką Szwedów przystępowali do sezonu z zamiarem utrzymania zespołu, w rzeczywistość do końca walczyli o trzecie miejsce w tabeli. W rundzie zasadniczej podopieczni Stanisława Chomskiego odnoszą 8 zwycięstw, awansując do grupy drużyn walczących o awans. Gorzowianie ostatecznie kończą sezon na czwartej pozycji.
Podobnie było w sezonie 2004. Zupełnie inne nastroje towarzyszyły żużlowcom i działaczom przed sezonem 2005. Cel dla drużyny został jasno określony. Był nim awans do grona drużyn ekstraligowych. Drużyna została wzmocniona byłym indywidualnym mistrzem świata z 2000 roku, Anglikiem Markiem Loramem. Zespół zakończył część zasadniczą rozgrywek na pierwszym miejscu. Niestety, przegrany półfinał z KM Ostrów Wielkopolski spowodował, że gorzowianie do meczu o trzecie miejsce z RKM Rybnik przystąpili w krajowym składzie i ostatecznie trzeci rok z rzędu zakończyli rozgrywki na czwartej pozycji. Przyszłość klubu stanęła pod dużym znakiem zapytania. Drużynę opuścił najzdolniejszy gorzowski junior Paweł Hlib, który przeniósł się do Unii Tarnów. W dniu 19 grudnia 2005 roku odbyło się walne zebranie sprawozdawczo-wyborcze, podczas którego wybrano nowy 6-osobowy zarząd Klubu Sportowego ?Stal?, na czele którego wybrano Władysława Komarnickiego. W sezonie 2006 obowiązywał nowy regulamin i po raz pierwszy w historii polskiego żużla nie ograniczono liczby startujących zawodników zagranicznych. Gorzowski klub reprezentowało wówczas sześciu zawodników spoza Polski.
Sezon 2007 to dla ?Stali? szczególny rok. Już przed startem rozgrywek zapowiadano wielkie osiągnięcia, które miały być uwieńczeniem obchodów 750-lecia miasta i 60-lecia klubu. W dojściu do tego celu pomóc miało zakontraktowanie Mateja Ferjana, Jespera B. Jensena i Magnusa Zetterströma. Jak się później okazało, gorzowski klub po pięciu latach powrócił do najwyższej klasy rozgrywkowej wygrywając w finale Drużynowych mistrzostw I ligi z Intarem-Lazur Ostrów Wlkp. 2:1 (56:36[30] w Ostrowie Wlkp., 49:40[31] w Gorzowie Wlkp. i 49:40[32] w Gorzowie Wlkp.). Pomijając samo wielkie osiągnięcie, a więc awans ?Stalowców? do Ekstraligi, warto wspomnieć o pracach remontowych, które ruszyły na stadionie im. Edwarda Jancarza. W końcu kibice mogli zasiąść w około całego toru, gdyż dobudowana została brakująca część trybuny.
Po pięciu latach spędzonych w pierwszej lidze, kibice z nadzieją patrzyli na kolejny sezon. Sponsorem tytularnym drużyny została firma Caelum i przed sezonem 2008 wzmocniono zespół. Zakontraktowano znakomitego polskiego zawodnika Tomasza Golloba, Norwega z polskim paszportem Rune Holtę oraz Szweda Petera Karlssona. Przedstawiono również projekty dalszej rozbudowy stadionu, którego otwarcie nastąpiło kilka dni przed inauguracją sezonu. Rozgrywki gorzowska drużyna ukończyła na szóstym miejscu. Podobnie było w kolejnym sezonie. Ponadto w sezonie 2009 Tomasz Gollob ? na toruńskiej Motoarenie ? zdobył po 25 latach siódmy w historii klubu tytuł indywidualnego mistrza Polski[33]. Przed sezonem 2010 do gorzowskiej drużyny dołącza były indywidualny mistrz świata Duńczyk Nicki Pedersen i Tomasz Gapiński, a z leszczyńskiej Unii wypożyczony zostaje Przemysław Pawlicki. ?Stalowcy? rundę zasadniczą kończą na drugim miejscu, lecz przed meczami play-off z Falubazem Zielona Góra kontuzji nabawił się jeden z liderów ?Stali? Nicki Pedersen i gorzowianie przegrywają dwumecz z rywalem zza miedzy i zajmują ostatecznie w rozgrywkach trzeci raz z rzędu szóste miejsce. W sezonie 2010 wielki sukces odniósł kapitan ?Stali? Tomasz Gollob, który zdobył pierwszy w swojej karierze i po 37 latach ? drugi dla Polski ? tytuł indywidualnego mistrza świata[34]. Sezon 2011 gorzowska drużyna zakończyła po 11 latach przerwy czwartym w historii klubu brązowym medalem drużynowych mistrzostw Polski[35] pokonując w dwumeczu o brąz Unibax Toruń 100:80 (60:30[36] w Gorzowie Wlkp. i 50:40[37] w Toruniu). W sezonie 2012 do gorzowskiej drużyny dołącza reprezentant Polski Krzysztof Kasprzak i młody Duńczyk Michael J. Jensen. ?Stalowcy? po 15 latach zdobywają wicemistrzostwo Polski[38] ulegając w dwumeczu o złoto Azotom Tauron Tarnów 93:86 (47:42[39] w Gorzowie Wlkp. i 51:39[40] w Tarnowie). Przed sezonem 2013 gorzowską ?Stal? opuszczają: po 5 latach jazdy kapitan drużyny Tomasz Gollob i po 4 latach Słoweniec Matej Žagar. Odchodzi także Michael J. Jensen. Wobec tych osłabień gorzowianie nie byli faworytem rozgrywek, a dodatkowo słaby początek sezonu w obliczu spadku aż trzech drużyn nie napawał optymistycznie. W końcówce sezonu ?Stalowcy? nie przegrali jednak sześciu kolejnych meczów i do awansu do play-off zabrakło jednego punktu. Ostatecznie gorzowska drużyna zajęła piąte miejsce w ekstralidze, a niekwestionowanym liderem drużyny był Duńczyk Niels K. Iversen.
Sezon 2014 jest 48. sezonem gorzowskiej ?Stali? w najwyższej klasie rozgrywkowej. Przed kolejnym sezonem po roku przerwy powraca do drużyny Słoweniec Matej Žagar. Sezon 2014 był najlepszym w historii klubu. ?Stalowcy? zdobyli 5 medali mistrzostw Polski z czego 3 złote ? w tym najważniejszy, wywalczony po 31 latach ? tytuł drużynowych mistrzów Polski pokonując w finałowym dwumeczu Fogo Unię Leszno 93:87 (44:46 w Lesznie i 49:41 w Gorzowie Wlkp.). Rok ten także był wyjątkowy dla kapitana ?Stali? Krzysztofa Kasprzaka. Oprócz wywalczonego pierwszego w swojej karierze medalu ? srebrnego indywidualnych mistrzostw świata, powtórzył on wyczyn Bogusława Nowaka z 1977 roku, zdobywając trzy tytuły mistrza Polski: w drużynie, indywidualnie i w parach.
Osiągnięcia:
Drużynowe Mistrzostwa Polski:
Złoto (8) - 1969, 1973, 1975, 1976, 1977, 1978, 1983, 2014
Srebro (12) - 1964, 1965, 1966, 1968, 1971, 1974, 1979, 1981, 1984, 1992, 1997, 2012,2018
Brąz (4) - 1982, 1987, 2000, 2011
Młodzieżowe Drużynowe Mistrzostwa Polski:
Złoto (4) - 1986, 1999, 2010, 2013
Srebro (6) - 1987, 1994, 2004, 2007, 2009, 2014
Brąz (3) - 1985, 1991, 1995
Indywidualne Mistrzostwa Polski:
Złoto (8) - 1970, 1972, 1974, 1975, 1977, 1983, 2009, 2014
Srebro (8) - 1968, 1974, 1976, 1978, 1979, 1984, 1995, 2013
Brąz (10) - 1964, 1965, 1966, 1968, 1973, 1976, 1977, 1981, 1993, 2002
Młodzieżowe Indywidualne Mistrzostwa Polski:
Złoto (7) - 1974, 1987, 1988, 1989, 1999, 2000, 2007
Srebro (5) - 1979, 1986, 1999, 2010, 2011
Brąz (3) - 1974, 2013, 2014
Mistrzostwa Polski Par Klubowych:
Złoto (9) - 1973, 1975, 1976, 1977, 1978, 1981, 1992, 1998, 2014
Srebro (5) - 1974, 1980, 1984, 1987, 2013
Brąz (6) - 1982, 1983, 1988, 1989, 1994, 1997
Młodzieżowe Mistrzoswa Polski Par Klubowych:
Złoto (4) - 1985, 1986, 1987, 2010
Srebro (5) - 1988, 1989, 1994, 1999, 2007
Brąz (2) - 1984, 2005
Złoty kask:
Złoto (8) - 1966, 1969, 1972, 1973, 1974, 1975, 1977, 1988
Srebro (8) - 1964, 1965, 1969, 1973, 1975, 1976, 1978, 1997
Brąz (4) - 1974, 1975, 1975, 1977
Srebrny kask:
Złoto (5) - 1967, 1971, 1985, 1989, 2001
Srebro (10) - 1973, 1974, 1975, 1979, 1983, 1986, 1987, 1994, 1998, 2012
Brąz (6) - 1962, 1968, 1969, 1999, 2010, 2013
Brązowy kask:
Złoto (5) - 1983, 1986, 1987, 1999, 2014
Srebro (6) - 1977, 1984, 1998, 2004, 2005, 2013
Brąz (5) - 1983, 1985, 2003, 2008, 2010
Drużynowy Puchar Polski:
Złoto - brak
Srebro (3) - 1979, 1992, 1996
Brąz (2) - 1980, 1995
Indywidualny Puchar Polski:
Złoto (1) - 1989
Srebro - brak
Brąz - brak
Puchar PZM:
Zoto (1) - 1970
Srebro (6) - 1965, 1966, 1967, 1968, 1969, 1972
Brąz - brak
Drużynowe Mistrzostwa Ligi Juniorów:
Złoto (1) - 2010
Srebro (1) - 2013
Brąz (1) - 2009
Indywidualnie Mistrzostwa Ligi Juniorów:
Złoto (1) - 2010
Srebro - brak
Brąz (1) - 2010
ŹRÓDŁO: wikipedia.pl
