Nie można się oszukiwać i twierdzić, że ta zmiana niesie ze sobą same korzyści, bo kibice jednak wolą się identyfikować z flagami swoich państw niż z logo wielkiej korporacji, ale mimo wszystko są też plusy tej modyfikacji. I to niebagatelne. Po pierwsze lepsza będzie obsada zawodów, bo w przypadku drużyn narodowych organizatorzy musieli skazywać kibiców na oglądanie dość przeciętnych ekip z Łotwy, czy Niemiec. Mimo najszczerszych chęci nie mogli wmówić Hancockowi, że urodził się w Rydze, a  Vaculikowi, że w Berlinie. Nie i już. Teraz już mogą zaprosić do cyklu tylko najlepszych, bo nie mają żadnych ograniczeń. I tak też zrobili. Drugim plusem zmiany formuły imprezy są pieniądze, a konkretnie ich ilość. Jestem przekonany, że te popłyną szerszym strumieniem, kiedy właściciele firm związanych ze speedwayem zorientują się jak wielką promocją może być dla nich udział w takiej imprezie. Nazwa firmy będzie mocno eksponowana na antenie Eurosportu zarówno wizualnie jak i w wersji audio. Komentatorzy zwykle nawet nie przebąkują o nazwach sponsorów, a w przypadku rywalizacji duetów będą na to skazani, bo trudno o zespole ? na przykład ? Monster Energy powiedzieć inaczej niż po prostu Monster Energy. Nazwa każdej firmy, która zaprezentuje swój zespół, padnie w Eurosporcie przynajmniej kilkanaście razy, a o tym jak wielka jest to reklama nikogo chyba nie trzeba przekonywać. Podejrzewam, że kiedy w tym roku prezesi dużych przedsiębiorstw pooglądają sobie jak można się promować w takiej imprezie, to za rok będziemy oglądać wyścig o możliwość wystawienia swojej drużyny w cyklu organizowanym przez One Sport. Wygrają ci, którzy zapłacą najwięcej, a im więcej pieniędzy w żużlu, tym dla całej dyscypliny lepiej. Banał nad banałami, ale też prawda nad prawdami.

 

Jeżeli chodzi o moich faworytów, to mam dwóch. Pierwszego na zawody w Toruniu i drugiego do zwycięstwa w całym cyklu, który składa się z 3 turniejów. Otóż moim zdaniem ? przepraszam, że jestem tak przewidywalny ? na Motoarenie wygra zespół Monster Energy. Ta ekipa składa się z Grega Hancocka, Chrisa Holdera i Pawła Przedpełskiego, czyli zawodników miejscowego klubu, znających Motoarenę najlepiej ze wszystkich i to jest moim zdaniem argumentacja zupełnie wystarczająca. W całym cyklu natomiast według mnie triumfuje Team Boll reprezentowany przez Martina Vaculika, Nielsa Kristiana Iversena i Patryka Dudka. To ekipa złożona z żużlowców ponadprzeciętnie utalentowanych, już doświadczonych, a jednak jeszcze wściekle głodnych sukcesu. Oprócz Monster Energy chłopakom z Teamu Boll po tłumikach deptać będą zawodnicy Fogo Power, czyli Emil Sajfutdinow, Bartosz Zmarzlik i Tobiasz Musielak. W tej drużynie mamy dwóch najmłodszych w historii zwycięzców pojedynczych rund Grand Prix. I Sajfutdinow i Zmarzlik wygrywali eliminację mistrzostw świata mając ledwie 19 lat. Arcyzdolni, chorobliwie ambitni, mogący wszystko. Wesoło dokazywać może też drużyna Nice Racing, czyli bracia Łagutowie i Antonio Lindbaeck. Kolorowi, przebojowi, nieprzewidywalni i uśmiechnięci. Zarówno na torze jak i poza nim ( poza nim czasami nawet bardziej ). Są tak szaleni i wymykający się schematom, że mogą zarówno wygrać cały cykl jak i zakończyć go na ostatnim miejscu. Dwóch Rosjan urodzonych w okolicach Morza Japońskiego i brazylijski Szwed z Sao Paulo. To już brzmi wybuchowo. Z największą uwagą będę się jednak przyglądał poczynaniom drużyny Trans MF Pro Race Team, w której skład wchodzą Nicki Pedersen i Martin Smolinski. Żużlowcy bardzo do siebie podobni. Obaj budujący sukces na świetnym sprzęcie, dobrych wyjściach spod taśmy i umiejętnej jeździe przy krawężniku, a poza wszystkim obaj w środowisku raczej nielubiani. Odrzuceni, zbuntowani, na torze momentami bezwzględni. Podobni do siebie także dlatego, że obaj nie potrafią jeździć parą, co w zawodach tego typu może się okazać mankamentem dość istotnym. 

 

Mój typ na zawody w Toruniu:

1. Monster Energy

2. Team Boll

3. Fogo Power