no i koniec koncow sprowadza sie do tego ze liga chce jedno, zawodnicy drugie i musza wypracowac kompromis. skoro punkty wazne dla ligi (czyli klubow) obowiazywaly juz wczesniej, to np dobrym krokiem byloby zastanowaienie sie co wkurzylo zawodnikow ze sie na obecny regulamin nie zgadzaja i byc moze doprecyzowanie lub cofniecie zmian.

to kwestia umowy. jak klub dal ciala to jego wina.

za pozbawienie się możliwości startu w zawodach (np. kontuzja na crossie czy upadek ze schodów) 50 tys. zł.
Ekstraliga wyjaśnia: jeśli zawodnik pozbawił się możliwości startu z własnej winy, to musi ponieść konsekwencje. Żużlowcy nie są pracownikami, ale firmami, które zawierają kontrakt na wykonanie konkretnej usługi. Jeśli nie dbają o zdrowie i coś im się stanie, to muszą się liczyć z tym, że na tym stracą. Ten zapis nie byłby potrzebny, gdyby zawodnicy przeszli na kontrakty amatorskie, ale przecież sami walczyli o to, żeby prowadzić działalność.

za naruszenie przepisów antydopingowych - 500 tys. zł kary.
Ekstraliga wyjaśnia: ROW Rybnik w związku z dopingiem Grigorija Łaguty spadł do pierwszej ligi i stracił sporo pieniędzy. Pół miliona kary ma stanowić rekompensatę dla klubu, który poniósł konsekwencje wybryku żużlowca.

każde samodzielne wykorzystanie przez zawodnika swojego imienia i nazwiska, logotypu, pseudonimu podlega karze w wysokości 500 tys. zł (czyli np. za zrobienie swojego kalendarza, kubka, smyczy itp.).
Elkstraliga wyjaśnia: zawodnicy nie są prywatnymi osobami. Jeżdżą w lidze, w której zarabiają, ale i też sprzedają swoje gadżety. Robią to także dzięki temu, że są żużlowcami konkretnych klubów. Bez nich nie mieliby takiej wartości. Kubek, kalendarz czy smycz to jest w pewnym sensie dobro wspólne. Żadnemu zawodnikowi nie przyszło dotąd do głowy, żeby na gadżetach umieszczać logo klubu czy ligi, co przecież, w pewnym sensie, rozwiązałoby problem. Inna sprawa, że przepis obowiązuje już od jakiegoś czasu, a o karach jakoś nie słychać.

konieczna zgoda na każdy występ publiczny na terenie Polski.
Ekstraliga wyjaśnia: to bardzo ważny zapis. Teraz sponsorem ligi jest PGE, więc wyobraźmy sobie, co by było, gdyby żużlowiec wziął udział w evencie Enei, czyli konkurencyjnej firmy. Chcemy też wykluczyć udział zawodników identyfikowanych z konkretnym klubem w wydarzeniach, które można uznać za kontrowersyjne.

każdy musi uzyskać pisemną zgodę na podpisanie umowy ze sponsorem przed jej podpisaniem,
- jeśli podpisze się bez pisemnej zgody, trzeba zapłacić - klubowi 1/3 przychodu i Ekstralidze 1/3 przychodu.
Ekstraliga wyjaśnia: oba te zapisy obowiązywały wcześniej.

wszystkie umowy sponsorskie dłuższe niż do 2018 roku są nieważne.
Ekstraliga wyjaśnia: zawodnik nie może podpisywać umów sponsorskich dłuższych niż na rok, bo co rok zmienia się regulamin. To obowiązuje już od kilku sezonów, więc nie ma mowy o żadnym skracaniu. Zasady gry określone w regulaminie obowiązują na rok, więc zawodnik, na taki okres może się umówić ze sponsorem.

dostarczanie klubowi na jego żądanie dokumentacji medycznej zawodnika celem weryfikacji czy zawodnik przestrzega przepisów antydopingowych, koszt pokrywa zawodnik. Cena to ok. 1000 zł za każde badanie.
Ekstraliga wyjaśnia: nie ma takiego kosztu. Chodzi wyłącznie o dostarczenie do klubu dokumentacji medycznej z leczenia szpitalnego, żeby klub mógł sprawdzić, czy nie były podawane specyfiki z listy substancji uznawanych za doping.

O ile przyjście Zengoty i Jensena można uznać za solidne wzmocnienie (każdy z nich może być dobrym prowadzącym parę), o tyle Gomólski z Michelsenem to zagadki. W sezonie 2017 obaj jeździli w Nice 1.LŻ. Byli wyróżniającymi się zawodnikami (5. i 9. średnia), ale PGE Ekstraliga to jednak inna bajka, więc łatwo im nie będzie. Najwyraźniej jednak trener Marek Cieślak, który znakomicie zna obu zawodników, wierzy, że u niego rozwiną skrzydła.