Doskonale znany kibicom z występów w nowozelandzkich rundach Grand Prix Jason Bunyan już po raz dziesiąty w karierze wywalczył tytuł Indywidualnego Mistrza Nowej Zelandii. W turnieju rozegranym na obiekcie Rosebank Speedway w Auckland, Brytyjczyk z Milton Keynes nie miał sobie równych i pewnie wygrał we wszystkich biegach, w których startował. Tym samym przeszedł on do historii speedwaya w Kraju Kiwi.
Niespełna 37-letni Jason Bunyan od ponad dekady regularnie startuje w Indywidualnych Mistrzostwach Nowej Zelandii. Po raz pierwszy zwyciężył w 2004 roku i od tamtej pory tylko trzy razy nie zdobywał tytułu. Przed rokiem zajął dopiero 7. miejsce, a tytuł odebrał mu inny z reprezentantów Wielkiej Brytanii James Sarjeant. Teraz jednak uczestnik trzech turniejów Grand Prix Nowej Zelandii, rozgrywanych w latach 2012-2014 na Western Springs Stadium w Auckland, nie pokpił sprawy i po raz dziesiąty w karierze wygrał mistrzostwa, stajac się najbardziej utytułowanym zawodnikiem w historii nowozelandzkiego czempionatu.
Bunyan dzierżył dotąd rekord wraz z niezatapialnym Larrym Rossem, który triumfował we własnej ojczyźnie 9-krotnie. Co ciekawe pochodzący z Christchurch Ross, który w trakcie swojej kariery ścigał się m.in. dla słynnych ekip z Wimbledonu i Manchesteru, powrócił do rywalizacji w IM Nowej Zelandii w 2008 roku w wieku? 54 lat i od razu zdobył tytuł wicemistrzowski. Swoje czwarte złoto zdobywał wówczas Brytyjczyk. W kolejnych dwóch latach Ross dołożył dwa brązowe medale, a najlepszy znów był zawodnik z Europy.
W tym roku chrapkę na odebranie korony mistrzowskiej Bunyanowi miał Bradley Wilson-Dean, który od tego roku przywdzieje barwy Somerset Rebels, ale górę ponownie wzięło doświadczenie Brytyjczyka. Największa nadzieja nowozelandzkiego speedwaya (rocznik 1994) na swój pierwszy złoty medal w kategorii seniorów wciąż, więc musi poczekać. Brązowy medal przypadł natomiast Seanowi Masonowi, który w 2012 i 2013 roku miał okazję pełnić rolę rezerwy toru podczas GP w Auckland. Tuż za podium uplasował się mistrz sprzed pięciu lat Grant Tregoning (rezerwa w 2012 i 2014), piąty był dwukrotny wicemistrz kraju Dale Finch (rezerwa w 2013).
Wyniki finału IM Nowej Zelandii:
1. Jason Bunyan (3,3,3,3,3) 15 + 1. miejsce w finale A
2. Bradley Wilson-Dean (2,3,3,3,3) 14 + 2. miejsce w finale A
3. Sean Mason (3,3,1,3,2) 13 + 3. miejsce w finale A
4. Grant Tregoning (3,1,3,3,1) 11 + 1. miejsce w finale B + 4. miejsce w finale A
5. Dale Finch (2,2,2,2,3) 11 + 2. miejsce w finale B
6. Ryan Terry-Daley (2,3,0,2,3) 10 + 3. miejsce w finale B
7. Jake Turner (1,2,2,2,2) 9 + upadek w finale B
8. Dylan Moohan (2,1,2,1,2) 8
9. Dylan Hancock (3,2,1,2,u) 8
10. Caleb Glew (1,0,1,1,2) 5
11. Bradley Andrews (d,1,2,1,d) 4
12. Konnor McCluskey-Young (u,0,3,0,-) 3
13. Chopper Bagshaw (1,1,0,0,1) 3
14. Michael Patey (1,0,0,1,1) 3
15. Billy Graham (d,2,0,-,-) 2
16. Darrin Wilson (0,d,1,0,d) 1
Bieg po biegu:
1. Mason, Moohan, Bagshaw, McCluskey-Young (u)
2. Tregoning, Terry-Daley, Turner, Wilson
3. Hancock, Finch, Glew, Graham (d)
4. Bunyan, Wilson-Dean, Patey, Andrews (d)
5. Mason, Turner, Andrews, Glew
6. Terry-Daley, Graham, Bagshaw, Patey
7. Bunyan, Finch, Moohan, Wilson (d)
8. Wilson-Dean, Hancock, Tregoning, McCluskey-Young
9. Wilson-Dean, Finch, Mason, Terry-Daley
10. Bunyan, Turner, Hancock, Bagshaw
11. Tregoning, Moohan, Glew, Patey
12. McCluskey-Young, Andrews, Wilson, Graham
13. Mason, Hancock, Patey, Wilson
14. Tregoning, Finch, Andrews, Bagshaw
15. Wilson-Dean, Turner, Moohan
16. Bunyan, Terry-Daley, Glew, McCluskey-Young
17. Bunyan, Mason, Tregoning
18. Wilson-Dean, Glew, Bagshaw, Wilson (d)
19. Terry-Daley, Moohan, Hancock (u), Andrews (d)
20. Finch, Turner, Patey
Finał B:
21. Tregoning, Terry-Daley, Finch, Turner (u)
Finał A:
22. Bunyan, Wilson-Dean, Mason, Tregoning
