Historia walki o palmę pierwszeństwa na starym kontynencie nie jest długa. Zaczęła się ona dopiero w 2001 roku. Pierwsze zawody odbyły się na torze w Heusden-Zolder. Wygrał jest Bohumil Brhel, drugie miejsce zajął Mariusz Staszewski a na najniższym stopniu stanął Krzysztof Cegielski. Do 2012 roku Indywidualne Mistrzostwa Europy na żużlu odbywały się w całej Europie. W tym czasie najwięcej złotych krążków zdobył Matej Żagar, jedno w Holsted w 2004 a drugie w Lendavie cztery lata później. Do 2012 roku, zawody Mistrzostw Europy nie były mocno spopularyzowane i nie miały dobrej organizacji oraz renomy. Wszystko zmieniło się w 2013 roku kiedy prawa do organizacji tych zawodów otrzymała polska firma One Sport. Od tego czasu, zawody te nazywają się Speedway Euro Championship i mają one czteroturniejową formułę. Pierwszą edycję w 2013 roku wygrał Martin Vaculik przed Nickim Pedersenem i Grigorijem Lagutą. Rok później najlepszy był Emil Saifutdionov, drugie miejsce po czterech rundach zajął Peter Kildemand a trzecie Nicki Pedersen. Przed rokiem, drugi raz z rzędu złoty medal na swojej piersi zawiesił Emil Saifutdinov. Kolejny raz drugie miejsce zajął Nicki Pedersen a trzecie miejsce zajął Antonio Lindbeack.
Stadion w Gustow może pomieścić około 10 tysięcy kibiców. Tor jest krótki ponieważ mierzy on 298 metrów. Na łukach szerokość wynosi 12 metrów a na prostych 10 metrów. Ciekawostką jest fakt, że linia startu jest położona tuż po wyjściu z drugiego łuku. Rekord toru jest już z długą brodą ponieważ został ustanowiony 12 sierpnia 2007 roku przez Piotra Protasiewicza i wynosi 56,5 sekundy.
W stawcie turnieju jest sporo bardzo mocnych nazwisk. Tytułu bronić będzie Emil Saifutdinov, który ma już dwa złote krążki SEC w swojej kolekcji. W 2014 roku podczas rundy w Gustrow zajął piąte miejsce z jedenastoma punktami na koncie. Rosjanin miał długą przerwę w startach na początku sezonu. Jednak z zawodów na zawody coraz bardziej się rozkręca i jest jednym z faworytów turnieju. Kolejnym zawodnikiem, który bardzo chciałby wygrać zawody w Niemczech to Nicki Pedersen. Duńczyk wygrał zawody na tym torze z cyklu SEC w 2014 roku. Jednak póki co forma zawodnika Fogo Unii Leszno nie zachwyca. Ani w Speedway Grand Prix ani w polskiej lidze Pedersen nie zachwyca swoich fanów. Dopiero w ostatnim meczu ligowym u siebie z Unią Tarnów zdobył czternaście punktów. Odzyskać tytuł sprzed trzech lat będzie chciał Martin Vaculik, który nie jest w tak wybornej formie jak rok temu. Słowak boryka się z problemami sprzętowymi. Jeśli jednak odzyska swój atut szybkiego wyjścia spod taśmy to będzie bardzo groźny w Gustrow. Dużo można oczekiwać po, brązowym medaliście SEC, Antonio Lidbeacku. Szwed wygrał ostatnie zawody SGP w Cardiff i jest w znakomitej formie.
Liczyć też można w tym cyklu na reprezentantów Polski. W znakomitej formie jest Janusz Kołodziej, który jest filarem swojego zespołu z Tarnowa. W lidze jest jednym z lepszych jeźdźców jednak Janusz Kołodziej nie startuje w ligach zagranicznych. Zobaczymy jak brak jazdy w innych ligach wpływie na jego formę w Gustrow. Krzysztof Kasprzak po słabszym ubiegłym sezonie notuje progres i jego wyniki w lidze są znacznie lepsze. KK z pewnością będzie chciał sobie osłodzić ten sezon medalem w SEC po odpadnięciu przed rokiem z cyklu Speedway Grand Prix. Ostatnim polskim zawodnikiem w stawce będzie Przemysław Pawlicki. Starszy z braci Pawlickich po przejściu z Fogo Unii Leszno do Stali Gorzów nabrał wiatru w żagle. Jego występy w lidze polskiej i szwedzkiej napawają optymizmem. Niestety w śród Polaków nie ma murowanego faworyta do medalu.
Barw Szwecji będzie bronił Peter Ljung. Reprezentant Trzech Koron na pewno nie zalicza się do faworytów turnieju. Delegację z Danii wzmocni Leon Madsen, który nie raz udowadniał, że potrafi wygrywać z najlepszymi. Podobnie jak Hans Andersen, który z pewnością chciałby wrócić do swoich najlepszych lat. Honoru gospodarzy bronić będzie Kai Huckenbeck. Młody Niemiec jest bardzo utalentowanym jeźdźcem i może dostarczyć dużo radości swoim kibicom na stadionie w Gustrow. Vaclav Milik, to człowiek, który podtrzymuje znakomite czeskie tradycje w żużlu. W barwach Betard Sparty Wrocław poczynił ogromnie postępy. Na niemieckim torze jest nadzieją, na przełamanie dominacji innych państw w światowym żużlu. Podobnie jak Nicolas Covatti. Jeździ on z włoską licencją ale korzenie ma argentyńskie. Kibice na Łotwie mają komu kibicować, ich lokalni zawodnicy w lidze nie zawodzą ale na arenach międzynarodowych bywa już tym różnie. Oby Andzejs Lebedevs pokazał łotewską siłę także poza stadionem Lokomotivu. Stawkę uzupełni Szwed Anders Thomsen.
W lidze odrabiamy zaległości ale większość zawodników ma przerwę. Wielkimi krokami zbliża się Drużynowy Puchar Świata. A my w Europie zaczynamy walkę o miano najlepszego zawodnika na Starym Kontynencie. Mocni zawodnicy, tor do walki, sobotni wieczór. Czego chcieć więcej? Europejską karuzelę zaczynamy w sobotę o godzinie 19:00 w Eurosporcie.
Lista startowa:
1) Peter Ljung #36 (Szwecja)
2) Krzysztof Kasprzak #507 (Polska)
3) Leon Madsen #66 (Dania)
4) Antonio Lindbaeck #85 (Szwecja)
5) Martin Vaculik #54 (Słowacja)
6) Hans Andersen #34 (Dania)
7) Kai Huckenbeck (Niemcy) ? DK
8) Nicki Pedersen #3 (Dania)
9) Emil Sayfutdinov #89 (Rosja)
10) Nicolas Covatti #78 (Włochy)
11) Vaclav Milik #13 (Czechy)
12) Grigorij Laguta #7 (Rosja)
13) Przemysław Pawlicki #59 (Polska)
14) Andzejs Lebedevs #29 (Łotwa)
15) Anders Thomsen #5 (Dania)
16) Janusz Kołodziej #27 (Polska)
17) Tobias Busch (Niemcy)
18) Tobias Kroner (Niemcy)
Sędzia: Susanne Huttinger
Początek zawodów: 19:00 (Eurosport)
