Bronisław Idzikowski urodził się 19 lutego 1936 roku w Częstochowie. W latach młodzieńczych imał się różnych sportów. Początkowo uprawiał boks w barwach TKSZ Ogniwo Częstochowa. Zaczął odnosić pierwsze sukcesy w tej dyscyplinie sportu, jednak ostatecznie wybrał speedway. W 1954 roku dosiadł maszyny żużlowej, a jego pierwszym trenerem był Jerzy Brendler. To właśnie pod jego bacznym okiem poznał tajniki speedwaya. W 1955 roku Idzikowski wdarł się do podstawowego składu częstochowskiego klubu, a sezon później pomógł „Lwom” w awansie do pierwszej ligi. W 1959 roku wraz z Włókniarzem wywalczył natomiast historyczne, bo pierwsze w dziejach klubu, Drużynowe Mistrzostwo Polski. Duży wkład w ten sukces miał właśnie Idzikowski, który w decydującym o złocie meczu na torze w Lesznie zdobył sześć „oczek”. Dobra dyspozycja zawodnika została dostrzeżona przez żużlową centralę i w 1960 roku trafił do naszej kadry narodowej. W czechosłowackim Libercu zdecydowanie triumfował w eliminacji do IMŚ, zwracając tym samym na siebie uwagę żużlowych fachowców. W 1961 roku został wytypowany do wyjazdu na cykl imprez, które odbyły się w Związku Radzieckim. Bronisław Idzikowski był najlepszym zawodnikiem w drużynie Polski. Niedługo po powrocie ze wschodu wystartował w meczu ligowym z Polonią Bydgoszcz na torze w Częstochowie. Spotkanie to odbyło się 10 września 1961 roku. Jak się później okazało był to jego ostatni start na torze, gdyż w czwartym biegu dnia zaliczył fatalny upadek, po którym od razu trafił do szpitala. Na nic zdały się usilne starania lekarzy. 5 dni później Idzikowski odszedł bowiem z tego świata i pogrążył w żałobie żużlową część Częstochowy.
Marek Czerny urodził się 21 sierpnia 1951 roku w Częstochowie. Od najmłodszych lat interesował się motoryzacją, a w wieku 12-tu lat po raz pierwszy zetknął się z motocyklem. Nastoletni Czerny coraz częściej zaczął zaglądać na Stadion Miejski w Częstochowie, aż w 1970 roku trafił do szkółki Włókniarza. Pod okiem trenera Stefana Kwoczały czynił systematyczne postępy i 23 sierpnia jeszcze tego samego roku na torze w Częstochowie przed meczem ze Stalą Rzeszów przebrnął pozytywnie przez egzamin na licencję „Ż”. Marek dzięki swojej ambicji i zadziorności już w następnym sezonie trafił do podstawowego składu Włókniarza i znacznie przyczynił się do awansu swojej drużyny do pierwszej ligi. W 1972 roku Czerny brał udział w turniejach finałowych o Srebrny Kask. Dzień 31 sierpnia okazał się dla niego ostatnim w życiu wyjazdem na żużlowy owal. Pierwszy raz na rzeszowskim owalu, który tego popołudnia był areną zmagań o wspomniane wcześniej trofeum, Marek pojawił się w trzecim biegu. Stan toru po wcześniejszych opadach deszczu był fatalny, ale mimo tego wychowanek Włókniarza zdecydowanie wygrał start i pomknął do przodu. Na szczycie pierwszego łuku wjechał jednak w kałużę, po czym stracił kontrolę nad maszyną i z całym impetem uderzył w bramę wjazdową do parku maszyn. Zawodnik po tym upadku nie odzyskał już przytomności i niezbędna okazała się jego hospitalizacja. Podobnie, jak w przypadku Idzikowskiego, lekarze okazali się bezsilni. 26 września 1972 roku, po blisko miesięcznej walce. Czerny wydał bowiem ostatnie tchnienie w swoim życiu.
Marian Kaznowski urodził się 2 stycznia 1931. Absolwent IV Liceum Ogólnokształcącego im. H. Sienkiewicza w Częstochowie. W latach szkolnych uczył się gry na organach i innych dętych instrumentach, był również dyrygentem szkolnej orkiestry w liceum, a nawet komponował utwory. W 1946 roku jako 15latek rozpoczął żużlową karierę we Włókniarzu Częstochowa. Reprezentant kraju w 1951 r. świętował jeden z większych sukcesów w swojej karierze był jednym z uczestników w zawodów naszych północnych sąsiadów- Szwecji. W 1954 r. Uległ wypadkowi w Lesznie. Po którym przeszedł amputacje nogi i zdecydował się o zakończeniu czynnego uczestnictwa w zawodach żużlowych. Jednak pozostał przy sporcie żużlowym może nie jako czynny zawodnik lecz był we władzach Polskiego Związku Motorowego. Od roku 1955 roku spełniał się w nieco innej roli a mianowicie był sędzią zawodów żużlowych Zmarł 29 grudnia 2009roku w Częstochowie
Bernard Kacperak urodził się 25 czerwca 1933 w Częstochowie, zmarł 23 sierpnia 2007. Zawodnik Włókniarza Częstochowa bronił barw drużyny z Częstochowy przez siedemnaście sezonów latach (1953-1970). W swym dorobku ma takie zdobycze jak: brązowy medalista IMP . W swoim zbiorze medalowym ma również tytuł najlepszej drużyny z roku 1959, również stanowił siłę reprezentacji Polski w meczach międzypaństwowych
Czesław Goszczyński urodził się . 27 lutego 1950 w Częstochowie, zmarł 16 grudnia 2009 roku po ciężkiej chorobie. Przez całą sportową karierę (1971–1980) reprezentował barwy klubu Włókniarz Częstochowa, pięciokrotnie zdobywając medale drużynowych mistrzostw Polski:złoty (1974), 2 srebrne (1975, 1976) oraz 2 brązowe (1977, 1978). Dwukrotnie startował w finałach młodzieżowych indywidualnych mistrzostw Polski w Lesznie w roku 1972 kiedy zajął ósme miejsce. Rok później na torze w Zielonej Górze w tego typu imprezie zajął dwunastą lokatę w klasyfikacji ogólnej zawodów. W swoich osiągnięciach miał udział w finale mistrzostw naszego kraju par klubowych w 1975 zajął piątą lokatę w klasyfikacji generalnej na stadionie im. Alfreda Smoczyka. Dwa lata później zdobył srebrny medal w zawodach tej samej rangi. W swej dziewięcioletniej karierze również walczył o takiego typu trofea jak złoty i srebrny kask. W 1972 roku zajął X miejsce w zawodach natomiast rok później uplasował się na ósmej lokacje w klasyfikacji generalnej. W 1975 roku stanął na najniższym stopniu w turnieju upamiętniającym dwóch tragicznie zmarłych kolegów po fachu z jednego klubu memoriale Bronisława Idzikowskiego i Marka Czernego. Po zakończeniu kariery Czesław Goszczyński nie odszedł ze sportu żużlowego w 2008 roku pełnił funkcje trenera na mini żużlu.
