Za nami pierwsza kolejka PGE Ekstraligi. Inauguracyjny mecz nie rozpieszczał telewidzów. Czekaliśmy na zacięte spotkanie z mijankami, których we Wrocławiu zazwyczaj nie brakowało. Zamiast tego byliśmy świadkami jednostronnego widowiska, z gospodarzami w roli głównej. Ale może takie jest prawo zarządcy obiektu?
Odnosimy się do meczu we Wrocławiu, po obejrzeniu wszystkich spotkań 1. kolejki PGE Ekstraligi. Możemy zadać sobie pytanie, czy na dolnym śląsku nie mogło być podobnego widowiska jak, np. w Gorzowie? Odpowiedź jest prosta. Betard Sparta przygotowała tor taki, który miała opanowany do perfekcji. Szkoda, że ucierpiało na tym widowisko. W Motorze jest kilku fighterów w składzie. Ale na tej nawierzchni, zrobionej przeciwko nim nie dało się wyprzedzać. Liczył się start i pierwszy łuk.
Jeden z mechaników zawodników gości mówił, że nie mogli znaleźć ustawień, mieli problem z dopasowaniem. Ale problem zespołu gości był raczej gdzie indziej. W idealnym spasowaniu gospodarzy.
Dariusz Sajdak, po meczu wypowiedział się, że nie mogli się dopasować do toru. Mam wieki szacunek do niego, ale nie zgodzę się z nim. Sparta była po prostu idealnie spasowana. Motor był z kolei wolny. Owszem zdarzyły się pojedyncze wygrane lublinian, jak np. Łaguty w 14. biegu. Zrobił to jednak, dzięki umiejętnościom jeździeckim broniąc się przed Czugunowem. Na dystansie był wolny. W Motorze tylko Mikkel Michelsen był wstanie nawiązać walkę z Wrocławianami. Warto odnotować też dwa biegowe zwycięstwa Jarka Hampela. Reszta zawodników pojechał poniżej swojego poziomu, do którego przyzwyczaili nas w poprzednich latach.
Po piątkowej rywalizacji przyszły niedzielne spotkania. Wreszcie coś się zaczęło dziać. W rolach głównych wystąpili juniorzy. Ich nazwiska pojawiały się zarówno w pozytywnym jak i niestety negatywnym brzmieniu. Tak było w Rybniku. Naprzeciwko siebie stanęły dwie formacje, które znajdują się na różnym szczeblu rozwoju. To było widać …
Juniorzy byli języczkiem uwagi niedzielnych spotkań. Zauważmy na przykładzie Fogo Unii. W Lesznie nie ma wakatu na tej pozycji. Jeden kończy wiek juniorski, zjawa się kolejny. To się jednak nie bierze znikąd ani tym bardziej nie jest dziełem przypadku. Tam dbają o rozwój tych najmłodszych. Adepci korzystają ze sprzętu z prawdziwego zdarzenia. Odbywają się regularne treningi. Wracając do meczu w Rybniku. Jakbym był rodzicem takiego zawodnika jak Kacper Kłosok to bym nie pozwolił na jego udział w meczu ligowym. Jak można wystawić do składu ligowego i puścić w biegu młodzieżowca, który w tym roku nie miał odjechanego ani jednego kółka treningowego?
ROW Rybnik powrócił do Ekstraligi ale odebrał solidną lekcję od Falubazu. Dwóch liderów to za mało by myśleć o korzystnym rezultacie. Ale wystarczy aby zmniejszyć rozmiar porażki. Ambicje Rybniczan sięgają chyba jednak nieco wyżej.
W Rybniku pojechało, można to tak nazwać dwóch i pół zawodnika. Nie zawiedli Kacper Woryna i Robert Lambert. Anglik potwierdził tym samym dobrą dyspozycję z treningów. Dobry początek zawodów w wykonaniu Vaclawa Milika. Im dalej, tym jednak było coraz słabiej. Podobną formę prezentował startując jeszcze w Betard Sparcie. Pozostałych zawodników w ROW – ie praktycznie nie było. Dziwić może odsunięcie Adriana Miedzińskiego po jednym zerze, tym bardziej że jest zakontraktowany jako „gość”. Potem wrócił na ostatnią serię ale znów przywiózł zero.
Zupełnie inne nastroje panują w Zielonej Górze. Falubaz wraca z dwoma punktami, sporą zaliczką i … drużyną, której brakowało w ostatnich latach. Po raz pierwszy od dawna wszystko zagrało jak należy. Ostudzimy jednak nastroje bo test, jak mówi Dariusz Momot przyjdzie w następnej kolejce w konfrontacji z Włókniarzem Częstochowa.
Obstawiałem, że wynik będzie w granicach 52 :38 dla Falubazu. Bardzo dobre spotkanie zielonogórskiej młodzieży, która uzupełniła skład. Słabsza może postawa Martina Vaculika ale myślę, że z kolejnymi jazdami wróci do swojego poziomu. Dzisiejszy wynik nie jest zły ale wiemy, że stać go na więcej. Na swoim torze na pewno dorzuci więcej oczek, podobnie jak Antonio Lindbaeck, który zdobył 6 punktów i bonus. Trzeba pochwalić decyzje Piotra Żyty. Czwarty występ należał się Norbertowi Krakowiakowi w nominowanych. Poza tym dobrze, że dał zakończyć mecz Lindbaeckowi po trójce. Do Zielonej Góry wróci z tzw. „czystą głową”. Wiemy też, że urodziło mu się kolejne dziecko i myśli na pewno są teraz przy rodzinie co jest normalną sprawą.
W Gorzowie Wlkp widowisko nie zawiodło. Emocji było tyle, że wynagrodziło nam słabe, jednostronne spotkanie we Wrocławiu. W dodatku Leszno potwierdziło, że poza sportem może dziać się różnie, ale gdy przychodzi co do czego, to widzimy silny zespół, w którym słabych punktów brak.
Cóż powiedzieć. Bardzo dobre zawody w Gorzowie. Były emocje, było ściganie. Na taki żużel czekaliśmy. Początek zawodów bardzo dobry w wykonaniu Thomsena, któremu wszystko wychodziło. Stali nie wyszło do końca Zastępstwo Zawodnika. Myślę, że Iversen zdobyłby więcej punktów i z nim w składzie byłby możliwy remis. W Lesznie z bardzo dobrej strony zaprezentowali się Piotr Pawlicki i Emil Sajfutdinow. Z kolei niezbyt udany występ Bartosza Smektały jako seniora. Jednak to co mówiliśmy o Unii i tym razem się potwierdziło. Bardzo mocna formacja juniorska. Jeżeli komuś powinie się noga to wskakuje junior, który łata dziurę. W tym meczu taką robotę zrobił Dominik Kubera, który potrafił przywieźć za sobą Bartosza Zmarzlika na jego torze.
W świetle ostatnich doniesień, często pozasportowych wydarzeń to mogą się tam dziać różne rzeczy ale jak trzeba to przyjadą, zrobią swoje i wracają.
W poniedziałkowy wieczór zakończyliśmy inauguracyjną kolejkę PGE Ekstraligi. Niemalże cała runda należała do juniorów. Tym razem w Częstochowie błysnął Mateusz Świdnicki. Kto wie, czy to nie zwiastun kolejnego talentu?
Jest to efekt pracy Sławka Drabika, wspaniały mentor, mistrz i idol młodzieży. Wczorajszy występ Mateusza to wykładnik pracy jaką włożył, z niemałym udziałem klubu. Myślę, że Michał Świącik zadbał tutaj o sprzęt. Widać, że był tam pomysł na tego juniora, który nie tylko sylwetką ale i jazdą przypominał Sławka Drabika. Trochę doświadczenia, objeżdżenia i powinniśmy mieć kolejnego solidnego juniora.
W tym meczu na słowa pochwały zasługuje nie tylko junior ale i cala drużyna. Na tle słabo spisujących się grudziądzan Włókniarz odjechał spotkanie na poziomie.
Cała drużyna Częstochowy poza tym pojechała bardzo dobre spotkanie. Trzy lokomotywy w osobach Jasona Doyla, Leona Madsena i Fredrika Lindgrena wsparta drugą linią, którą stworzyli Paweł Przedpełski i Rune Holta oraz punkty juniorów dały nam korzystny wynik gospodarzy.
W zespole GKM – u na plus tylko występ Artioma Łaguty, który trafił ze sprzętem od pierwszego biegu. Reszta drużyny poniżej oczekiwań. Bardzo słabo wyglądało zamykanie przez Pedersena kolegów z drużyny. Wydawało się, że GKM pojedzie powalczyć ale z tych planów nic nie wyszło.
W następnej kolejce GKM podejmie beniaminka z Rybnika. Papier mówi jedno, ale sport bywa nieobliczalny. Czego można się spodziewać w Grudziądzu, pamiętając, że tor został trochę zmodernizowany?
W Grudziądzu zawsze był twardy tor, więc trzeba było przypilnować start i pierwszy łuk. Gdy z drugiego łuku wyjechało się na dobrej pozycji to raczej już dowoziło się punkty do mety. Jednak jak to będzie wyglądało teraz, zobaczymy. W zimie była dosypana nawierzchnia, a sam tor został skrócony. Po pierwszych biegach zobaczymy jak to będzie wyglądało.
